به اسم الله که رحمن و رحیم است

من تصمیم دارم که از این به بعد ادم خوبی باشم٬دست از گناهان بشویم٬قلب خود را یکسره تسلیم خدا کنم٬از دنیا و ما فیها چشم بپوشم.تنها٬اری تنها لذت خویش را در اب دیده قرار دهم... 

. 

. 

. 

حوادث روزگار ادمی را پخته می کند و حتی گناهان مانند اتشی ادمی را می سوزاند... 

پ ن۱:بس که درگیر هیاهوی پوچ دنیا بودم رجب را ندیدم...شعبان به سرعت کوله بارش را بست...من ماندم و امید بی کرانم به رمضان...گر چه با لباس کثیف و نا اراسته نباید به چنین میهمانی قدم گذاشت٬اما یقین دارم صاحب خانه مهربان تر از اینهاست.... 

پ ن۲:یادش به خیر. یک زمانی اطاعت از غیر خدا، شرک به حساب می‌اومد!