چای

زندگی مثل چای است... 

گروهی از فارغ التحصیلان قدیمی یک دانشگاه که همگی در حرفه خود ادم های موفقی شده بودند٬با همدیگر به ملاقات یکی از استادان قدیمی خود رفتند.پس از خوش و بش اولیه٬هر کدام از انها در مورد کار خود توضیح می داد و همگی از استرس زیاد در کار و زندگی شکایت می کردند. 

استاد به اشپزخانه رفت و با یک کتری بزرگ چای و انواع و اقسام فنجان٬از پلاستیکی و بلور و کریستال گرفته تا سفالی و چینی و کاغذی (یکبار مصرف) بازگشت و مهمانانش را به چای دعوت کرد و از انها خواست که خودشان زحمت چای ریختن برای خودشان را بکشند. 

پس از انکه تمام دانشجویان قدیمی استاد برای خودشان چای ریختند و صحبت ها از سر گرفته شد.استاد گفت : اگر توجه کرده باشید٬تمام فنجان های قشنگ و گران قیمت برداشته شده و فنجان های دم دستی و ارزان قیمت٬داخل سینی باقی مانده اند. 

شما هر کدام بهترین چیزها را برای خودتان می خواهید... 

و این از نظر شما امری کاملا طبیعی است.اما منشا مشکلات و استرس های شما هم همین است.مطمئن باشید که فنجان ها به خودی خود تاثیری بر کیفیت چای ندارند.بلکه بر عکس٬در بعضی موارد یک فنجان گران قیمت و لوکس ممکن است کیفیت چایی را که در ان است را از دید ما پنهان کند. 

چیزی که همه شما می خواستید یک چای خوش عطر و خوش طعم بود٬ نه فنجان.اما شما ناخوداگاه به سراغ بهترین فنجان ها رفتید و سپس به فنجان های یکدیگر نگاه می کردید. 

زندگی مثل همین چای است... 

کار٬خانه٬ماشین٬پول و موقعیت اجتماعی و ... در حکم فنجان ها هستند.مورد مصرف انها نگهداری و دربرگرفتن زندگی است. 

نوع فنجان ما نه کیفیت چای را مشخص می کند ونه ان را تغییر می دهد. 

اما ما گاهی صرفا با تمرکز بر روی فنجان٬از چایی که خداوند برای ما در طبیعت فراهم کرده است٬لذت نمی بریم. 

خوشحال بودن البته به معنی این که همه چیز عالی و کامل است٬نیست.بلکه بدین معنی است که شما تصمیم گرفته اید ان سوی عیب و نقص ها را هم ببینید. 

زندگی جیره مختصری است 

مثل یک فنجان چای 

و کنارش عشق است 

مثل یک حبه قند 

زندگی را با عشق٬نوش جان باید کرد 

پ ن۱:دیشب قبل از خواب داشتم به همه داشته ها و نداشته هام تو زندگی فکر می کردم... 

من بسیــــــــار خوشبختم.این اصلا طبیعی نیست! 

شکر 

پ ن۲: امروز مامان قدری خرید داشت٬باهاش رفتم...خیلی نازه! 

پ ن۳:وااااای! باز هم خونه تکونی...تمام استخون ها بدنم درد می کنه...سپیده که رفت.مهناز هم که امسال کنکوری یه.دست مامان هم که درد می کنه... 

خدا جون شکرت که هستم و سالم ام و می تونم دل مامان رو شاد کنم.  

پ ن۴:امروز شکوفه ها واسه اولین بار رفتن مدرسه! یکی از ارزوهام اینه که یه روزی معلم کلاس اول بشم! 

پ ن۴:کم کم داریم به لحظات ملکوتی شروع ماه مهر نزدیک می شیم! مبارکه! (اهل فن می فهمن چی می گم!)

۹