خداوندا بیماری های روح هایمان را قبل از آنکه بیماری های جسم مان را شفا بدی٬شفا عنایت کن٬
که یک روح مریض دیر یا زود جسم را نیز از پای در می آورد.
خداوندا٬
به دلهامون آرامش بده..
یه آرامش عمیق و ژرف٬که حتی آرام بخش زندگی مون هم نتونه اونو ازمون بگیره.
پروردگارا!
تو دوست باش تا اگر کاینات سر دشمنی گیرند از دشمن نهراسیم و تو به سوی ما رو کن تا اعراض دو جهان را به هیچ بشماریم.
امام سجاد (ع)
می گن تا چهل روز مستجاب الدعوه ایم٬ پس
بسم الله
اللهم یا حمید بحق محمد یا عالى بحق على یا فاطر بحق فاطمه یا محسن بحق الحسن و یا قدیم الاحسان بحق الحسین یا کاشف الکرب بحق اخیک الحسین
امسال متفاوت تر و شیرین تر از هر سال شروع شد٬ با ظهور آقامون این تفاوت و شیرینی رو کامل بگردان
یا او
لحظه دیدار نزدیک است، باز من دیوانه ام، مستم
باز می لرزد دلم، دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم...
گوییا شب آخر است... شب آخر است که این نیمه جان، بی آبی را متحمل می شود،
چشمه ای در راه است...
چشمه ای که با نوشیدنش این تشنه به سر منزل می رسد. نه که گمان کنی معطوشی در بیابان قمقمه ای بیابد، انگار کن که جگر سوخته ای از عطش به کوثر برسد... "انّا اعطیناک الکوثر"... اینک میتوان ذره ای ازین عطاب را دریافت...
نگارا؛
این هفت شب را در پس نهادم و به امید یار، چشمهای از اشک خشکیده ام را باز نگاه داشتم...
و فردا...
وصال را معنا خواهم کرد...
این آدینه به یمن قدوم تو، برای منِ خسته دل چراغانی می شود...
معبودا؛
تو را به حق آن سری که این شبها روی دیوار خانه فاطمه و روی محور آفرینش، با وجود بی قراری خویش، آرمیده بود و زمین و زمان را به آرامش فرا می خواند تا نکند عمود خیمه آسمان بشکند، قَسمَت میدهیم؛
"این جمعه را، جمعه موعود قرار ده"
والسلام...